“แม่” เป็นบุรพาจารย์ของบุตร

“แม่”เป็นบุรพาจารย์ของบุตร โดยพระปัญญานันทมุนี เจ้าอาวาสวัดปัญญานันทาราม

            พ่อแม่ สอนเราทั้งในหลักสูตรและนอกหลักสูตร สอนทั้งภาคทฤษฎี และภาคปฏิบัติจากชีวิตจริง  สอนโดยไม่จำกัดเวลา สถานที่ ; สอนตั้งแต่ลูกเกิด ; จงนั่งอย่างนี้ ยืนอย่างนี้ และบุคคลนี้ลูกควรเรียกว่า “พ่อ” “แม่”

            คำสอนของพ่อแม่นั้น มีคุณค่าเสมอ แม้บางคำอาจปนอยู่กับคำหยาบคาย เป็นคำสั่งที่ออกจากใบหน้าที่บึ้งตึง

            แต่ในคำพูดของท่านจะเต็มไปด้วยประโยชน์ เพราะเป็นคำสอนที่มาจากใจที่บริสุทธิ์ ท่านสอนด้วยความเมตตา และปรารถนาดี มีความห่วงใยไปจนถึงอนาคต

ลูกควรภูมิใจที่มีพ่อแม่ คอยอบรมตักเตือนเข้มงวด นับว่าเป็นบุญ ที่จะช่วยให้ต่อไปภายหน้า เราจะเอาตัวรอดได้ และคงไม่มีใคร ที่จะมาว่ากล่าวตักเตือนเราอยู่เสมออย่างบริสุทธิ์ใจ

เพราะอาจารย์ท่านอื่นจะสอนศิลป์  สอนให้เรารู้ดี รู้ชั่ว  สอนเราได้บวชเรียน หรือสอนให้เราได้บรรลุมรรค ผล นิพพาน อาจารย์เหล่านั้นทั้งหมด ยังถือว่าเป็นปัจฉาจารย์  ส่วนพ่อ แม่นั้นเป็นอาจารย์ก่อนท่านอื่นทั้งหมดจึงได้ชื่อว่า “บุรพาจารย์” ของลูก